Instytucja powołana do prowadzenia odbudowy polskich portów. Podlegała Departamentowi Morskiemu Ministerstwa Przemysłu i Handlu
Zaczęła działać od 1 czerwca 1945 r. , choć w niektórych publikacjach jako datę utworzenia Biura Odbudowy Portu podaje się dzień 28 maja 1946 r., dopiero bowiem w tym dniu podpisane zostało Rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego i Żeglugi o utworzeniu tej instytucji (Dz.U. nr 26 z 18 czerwca 1946 r.)
28 maja rozporządzeniem Ministra Żeglugi i Handlu Zagranicznego powołane zostało Biuro Odbudowy Portów. Do faktycznego jego uruchomienia doszło 1 czerwca w Gdańsku. Do podstawowego zakresu działań nowo utworzonej instytucji zaliczono odbudowę morskich portów handlowych ze zniszczeń wojennych oraz oczyszczenie wód portowych i dróg żeglugowych z wraków i innych przeszkód w nawigacji. Dyrektorem BOP został Władysław Szedrowicz, a naczelnym inżynierem (zastępcą dyrektora) Witold Tubielewicz.
Początkowo centrala BOP dzieliła się n cztery wydziały: organizacyjno-personalny, finansowy, gospodarczy, dostaw i planowania. W grudniu 1945 r. wydzielono dwa kierownictwa robót dla tzw. portów I klasy (Gdańsk i Gdynia). Kierownictwo robót w Gdyni został mieściło się w tzw. Domku Wendy (inż. Henryk Wagner).
W tym czasie zreorganizowano centralę dzieląc ją na siedem wydziałów, bezpośrednio podległych naczelnemu inżynierowi. Pod koniec 1945 r. Biuro Odbudowy Portów zatrudniało ok. 2400 pracowników, w tym 430 mundurowych.
Literatura: Oskar Myszor, Port Gdyński w 1945 roku: stan zniszczeń, uruchomienie i początek odbudowy, [w:] Morze nasze i nie nasze. Zbiór studiów pod red. Piotra Kurpiewskiego, Tadeusza Stegnera, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2011; Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, s. 43.
