Wśród budowniczych portu można wyróżnić dwa pokolenia
Pierwsze z nich reprezentowali ludzie, którzy kwalifikacje i praktykę zawodową uzyskali w okresie zaborów. Należeli do nich między innymi: Maksymilian Arciszewski, Aleksander Budlewski, Wacław L. Głogowski, Bolesław Janicki, Władysław Kosydarski, Eugeniusz Meyer, Albin Serbinowicz, Tadeusz Wenda. Również do tego grona należy zaliczyć niektórych fachowców współpracujących z kierownictwem budowy, a zatrudnionych w Wydziale Portowym Departamentu Morskiego Ministerstwa Przemysłu i Handlu (Stanisław W. Łęgowski, Piotr Bomas). W Biurze Studiów Ministerstwa Przemysłu i Hadlu (Włodzimierz Kk. Szawernowski) oraz w wydziałach Urzędu Marynarki Handkowej (późniejszego Urzędu Morskiego), takich jak: Czesław Małyszewicz, Aleksander Kuczewski, Klara Pawłowicz. Również wśród przedstawicieli wykonawcy robót przy tymczasowym porcie można wskazać na Grzegorza Mersona oraz Jana Śmidowicza.
W latach 1929-1938 rozpoczynają swój zawodowy start pierwsi absolwenci polskich szkół i uczelni technicznych: Leon Allweil, Edward Baranowski, Ignacy de Bobbe, Marian Bukowski, Ludwik Budka, Bogusz Czerski, Józef Czyż, Władysław Detko, Eugeniusz Głuszek, Fryderyk German, Stanisław Hueckel, Jaros, Kazimierowicz, Aleksander Klimowicz, Franciszek Kraszewski, Księżak, Władysław Łabuć, Jan Piekarski, Waldemar Wallas, Teodor Szamin, Witold Tubielewicz, Wilbik, W. Zaniewski. Nie wszyscy przeżyli wojnę i okupację hitlerowską. W lasach piaśnickich zostali rozstrzelani w 1939 r. M. Bukowski i St. Łęgowski.
Literatura: Ryszard Mielczarek, Budowa portu Handlowego w Gdyni w latach 1924-1939, Instytut Kaszubski w Gdańsku, Gdańsk 2001.
