W skład Konsorcjum weszły firmy: Societe de Construction des Batignolles; Societe Anonyme Hersent; M.M. Schneider et Compagnie; Polski Bank Przemysłowy oraz inżynierowie Władysław Rummmel i Teodozy Nosowicz, któy wystąpił z Konsorcjum w 1927 r.
Spółka uzyskała osobowość prawną 7 czerwca 1924 r. Następnie poszczególne firmy tworzące Konsorcjum uzyskały decyzjami swoich zarządów pełnomocnictwa oraz wytypowały pełnomocników. Zostali oni (pełnomocnicy) upoważnieni do wybrania spośród siebie generalnego pełnomocnika. Wspomniane formalności jako pierwsza (7 czerwca) 1924 r.) załatwiła “Societe de Construction des Batignolles”. Reprezentantem spółki został Roger Paul le Goff. Interesy M.M. Schneider et Compagnie reprezentował Claudius Verany. Z kolei Bank Przemysłowy w Warszawie 3 lipca 1924 r. udzielił pełnomocnictwa Gustawowi Pełce i Stanisławowi Solańskiemu. Pozostali udziałowcy, tj. Władysław Rummel i Teodozy Nosowych nie potrzebowali pełnomocników.
Spośród tych osób wybrano pełnomocnika Konsorcjum, którym został przedstawiciel największego przedsiębiorstwa zajmującego się budownictwem hydrotechnicznym Societe de Construction des Batignolles, inżynier Roger Paul le Goff. Na tym stanowisku wypełniał obowiązki od 4 lipca 19924 r. do 20 kwietnia 1936 r. kiedy powrócił do Paryża obejmując stanowisko generalnego dyrektora tej firmy. Jego miejsce zajął inż. Claude Rabaud.
W lipcu 1924 r. minister Przemysłu i Handlu podpisał umowę z utworzonym Francusko-Polskim Konsorcjum dla Budowy Portu w Gdyni i od tego momentu rozpoczął się właściwy etap budowy portu handlowego. Podwykonawcami konsorcjum były dwie wyspecjalizowane firmy: duńska Hojgaard & Schultz z Kopenhagi, wykonująca konstrukcyjne roboty portowe, tj. baseny, nabrzeża i falochrony oraz holendersko-belgijska firma Ackerman &Van Haaren, która podjęła się bagrowania. Od 1930 r. firmy te weszły w skład Konsorcjum
Źródło: Mieczysław Widernik, Porty Gdańska i Gdyni w życiu gospodarczym II Rzeczypospolitej, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1991.
