Magazyn był najbardziej charakterystycznym typem przestrzenno-funkcjonalnym zabudowy portowej w rejonie drobnicowym. Zasadnicze rozróżnienie obiektów magazynowych określane było za pośrednictwem charakteru eksploatacji i umiejscowienia w przestrzeni portu. W pierwszych liniach nabrzeży budowano parterowe magazyny krótkoterminowe, tzw. manipulacyjne; natomiast w drugiej linii i większym oddaleniu od nabrzeża, wielopiętrowe magazyny długoterminowe. Początkowo jednak każdy, kolejno wznoszony magazyn budowany był według indywidualnych założeń projektowych i dobranej do warunków terenowych konstrukcji. Ta różnorodność podyktowana była również chęcią szybkiego stworzenia wszechstronnego zaplecza i pogodzenia wymogów składowania szeregu towarów jednocześnie.
Wznosząc kolejne obiekty w latach 1926-1933, weryfikowano rozwiązania magazynowe pod kątem gabarytów, układu przestrzennego, rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych, które najlepiej spełniłyby potrzeby eksploatacyjne portu. Z czasem – na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji nowych tendencji budownictwa portowego w innych krajach – podjęto próbę wypracowania projektu standardowego magazynu parterowego. Jego pierwowzorem miał być Magazyn nr 6, zbudowany w latach 1931-1932 do przechowywania bawełny w strefie wolnocłowej, na nabrzeżu Stanów Zjednoczonych.
Anna Orchowska-Smolińska
Literatura: Orchowska-Smolińska A., Jaśkiewicz-Sojak A.: Modernistyczna architektura przemysłowa i jej ochrona – na przykładzie portu gdyńskiego // Modernizm w Europie, modernizm w Gdyni : architektura lat międzywojennych i jej ochrona / ed. red. nauk. M. J. Sołtysik, R. Hirsch. Gdynia: Urząd Miasta Gdyni, 2009
