Nabrzeże zlokalizowane w zachodniej części portu
Od zachodu sąsiaduje z nabrzeżem Helskim II o długości 847,7 m, a od wschodu z nabrzeżem Oksywskim o długości 66,8 m. Nabrzeże Helskie I wraz z pochylnią o długości 847 m (długość linii cumowniczej wynosiła w 2020 r. – 798,1 m) wybudowano w drugiej połowie lat 70. XX w.
Podstawowy odcinek nabrzeża Helskiego I tworzy ciężka konstrukcja w postaci prefabrykowanych żelbetowych skrzyń wypełnionych piaskiem, o wymiarach w planie 11,3 × 25,5 m i wysokości 13,7 m, posadowionych na rzędnej -13,20 m, na warstwie podsypki tłuczniowej o grubości 1,0 m.
W okresie eksploatacji nabrzeża, w celu zabezpieczenia przed podmyciem pod stopą skrzyni, wykonano iniekcje cementowe. Łącznie nabrzeże składa się z 31 skrzyń. Na skrzyniach wykonano żelbetową nadbudowę z żebrami poprzecznymi (o przekroju 0,9 × 1,5 m) nad przeponami skrzyń, przewieszonymi na odległość 4,0 m w kierunku lądu, na których wykonstruowano wspornik dociążający z prefabrykowanych płyt o wymiarach 0,25 × 1,0 × 3,18 m.
Ściana odwodna o grubości 0,5 m i odwodna belka poddźwigowa o szerokości 0,8 m w połączeniu z żebrami poprzecznymi tworzy ramę przestrzenną spoczywającą na ścianach i przeponach poprzecznych skrzyni. Odległość osi szyny odwodnej od krawędzi odwodnej ściany wynosi 3,0 m przy całkowitej szerokości nadbudowy 16,6 m.
Nabrzeże wyposażone jest w torowisko suwnicy kontenerowej o rozstawie szyn 20 m. Tor odlądowy posadowiono w formie belki żelbetowej, posadowiony jest na niezależnym fundamencie opartym na palach Franki.
Literatura: Jerzy Drążkiewicz, Martyna Golan, Przebudowa Nabrzeża helskiego (I) w Porcie Gdynia, “Gospodarka Morska i Geotechnika” 2020, nr 6.
