Na początku kadencji Władysława Zaleskiego opracowano i wykorzystano tymczasowe przepisy dla Kapitanatu Portu, które wprowadzono w życie 7 września 1923 r. Obowiązywały one do 1928 r., kiedy ogłoszono rozporządzenie prezydenta RP o organizacji i zakresie działania władz marynarki handlowej. Przepisy te określały, że zarząd portu pod nazwą Kapitanatu Portu stanowi kapitan portu wraz ze swymi pomocnikami administracyjnymi, technicznymi i niższymi funkcjonariuszami.
Na stanowisko kapitanów portów wyznacza się osoby posiadające dyplomy kapitanów żeglugi wielkiej, a w mniejszych portach – przynajmniej kapitanów żeglugi małej. Pozostałych funkcjonariuszy portu mianuje Urząd Marynarki Handlowej na wybrzeżu pomorskim w porozumieniu z kapitanem portu.
Opracowane wówczas przepisy zawierały przede wszystkim szczegółowo sprecyzowane prawa i obowiązki kapitana portu, takie jak: pilnowanie wykonywania ustaw i przepisów władz państwowych, a także porządku i bezpieczeństwa na całej przestrzeni zajętej przez port, zarządzanie rozmieszczeniem okrętów w porcie, nadzorowanie działania i rozmieszczenia morskich znaków nawigacyjnych i ostrzegawczych, nadzorowanie ładowania i wyładowywania materiałów niebezpiecznych, rozporządzanie środkami ratowniczymi, zarządzanie urzędem pilotów, nadzorowanie statków handlowych, współdziaóanie z policja miejską, urzędem celnym, sanitarnym i innymi oraz sprawowanie funkcji bezpośredniego zwierzchnika policji portowej i żeglugowej.
Źródło: Jan Tymiński, Administracja morska w Gdyni w okresie Drugiej Rzeczypospolitej. Organizacja, kadry, działalność, Gdynia 2020
