Pierwszym hangarem o charakterze stałym, był zbudowany w 1930 roku przy nabrzeżu Polskim – Magazyn nr 3
W projekcie opartym na rzucie o wymiarach 120 x 58 m, zastosowano oprócz trójnawowego układu przestrzennego, nowoczesną żelbetową konstrukcję szkieletową wypełnioną cegłą i tynkowaną. Dach oparto na lekkiej konstrukcji z łukowych wiązarów drewnianych systemu STEPHAN. Elewacje szczytowe i boczne podzielono wyraźnym rysunkiem elementów konstrukcyjnych w formie pilastrów o planie rozwartokątnym, licowanych w dekoracyjny sposób cegłą. Wyższa część środkowa została zaznaczona w ścianach szczytowych czterema okrągłymi polami wypełnionymi cegła.
Budynek pełnił rolę bazy operacyjnej linii polsko-Brytyjskiego Towarzystwa Okrętowego oraz Polskiej Zjednoczonej Korporacji Bałtyckiej. Poza tym, służył też do składowania bawełny i śledzi mrożonych w piwnicach. Od 1933 roku uruchomiono w podpiwniczonej części hangaru dojrzewalnię bananów o powierzchni 500 m2 dla firmy Polskie Towarzystwo dla handlu Bananami Sp. z o.o. w Gdyni.
Magazyn nr 3 (później Magazyn nr 6) przetrwał do czerwca 2005 r., kiedy w wyniku reorganizacji tej części portu, m.in. w celu pozyskania powierzchni składowej został rozebrany.
Anna Orchowska-Smolińska
Literatura: Architektura portu gdyńskiego lat międzywojennych – najcenniejsze spośród zachowanych budynków / Anna Orchowska-Smolińska // Rocznik Gdyński. – 2009, nr 21, s. [159]-173. – Il.
