Węgry w okresie międzywojennym, korzystały z wielu dróg tranzytowych prowadząc ożywiony handel z krajami zamorskimi
Najważniejszym partnerem Węgier w handlu zagranicznym w okresie międzywojennym były Niemcy. Dodatkowo wielkość tranzytu ograniczyło wprowadzenie w 1931 r. przez Węgry ograniczeń dewizowych.
W lipcu 1931 r. zaczęła obowiązywać taryfa wyjątkowa na ruch tranzytowy między Gdańskiem a portami Dunaju, uzupełniona w 1933 r. W roku 1934 powołano Przedstawicielstwo Polskich Kolei i Portów Gdyni i Gdańska w Budapeszcie. Węgry otrzymały dla swego tranzytu wydzieloną część w Wolnej Strefie w porcie gdyńskim, a jedno z nabrzeży w 1936 r. nazwano węgierskim.
Pomimo starań o pozyskanie węgierskiego tranzytu był on niewielki. Zachowane dane pokazują, że w 1934 r, wyniósł on 15 tys. ton, a w 1935 r. było to 18 tys. ton. Węgry importowały przez Gdańsk i Gdynię: wełnę, pieprz, ryż, tran, złom żelazny a eksportowały czosnek, paprykę, cebulę, kukurydzę, makuchy i cement. Tranzyt węgierski był zróżnicowany co do ilości i rodzaju towarów.
Literatura: Mieczysław Widernik, Porty Gdańsk i Gdyni w życiu gospodarczym II Rzeczypospolitej, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1991.
