Złom przeładowywany był głównie przy nabrzeżu Holenderskim
Dla przeładunku złomu, ustawionych było w 1938 r. na nabrzeżu Holenderskim 10 dźwigów, z których dwa (Nr 29 i 30) ze względu na swą nośność 7 t. bywały również używane dla przeładunku węgla i rudy. Pozostałe czyli 8 dźwigów (Nr 48 – 55) o nośności 3 t./5 t. – wykorzystywane były do przeładunku złomu (w bardzo rzadkich wypadkach dla węgla bunkrowego oraz drobnicy). Powyższe 10 dźwigów było ustawione na wspólnym torze portale ich miały rozpiętość 18,8 m i obejmowały tory kolejowe. Na górnym pasie portali poruszały się żurawie wypadowe, z wysięgnicami łamanymi o zmianie wysięgu w granicach 7/1-1 m. W zależności od rodzaju ładunku zawiesza się na linach żurawi chwytaki dwulupinowe (dla węgla i rudy), względnie chwytaki wieloszponowe „polipy” (dla złomu) oraz haki. Trzy identyczne dźwigi, jak powyższe osiem, ustawione były na nabrzeżu Czechosłowackim (Nr 65—67).
Literatura: Ludwig Budka, Urządzenia przeładunkowe portu w Gdyni, „Życie Techniczne” 1938, nr 7/8.
