W 1922 r. przedsiębiorstwo “K. Rudzki” przystąpiło do budowy prowizorycznego wodociągu i wieży ciśnień
Sieć wodociągowa była wraz z budową portu stopniowo wydłużana. W 1932 roku miała 15 km, a w 1934 roku – 17 km długości i dochodziła do wszystkich nowo budowanych nabrzeży, falochronów, magazynów oraz innych budynków użytkowych. Przycumowane statki mogły korzystać z zainstalowanych w ciągu nabrzeży hydrantów (1934 – 118 szt.), by w ten sposób pompować słodką wodę pitną oraz tę potrzebną do kotłów parowych. W razie potrzeby woda mogła być wykorzystana do celów pożarniczych.
Anna Orchowska-Smolińska
Literatura: Anna Orchowska-Smolińska, Architektura portu gdyńskiego lat międzywojennych – najcenniejsze spośród zachowanych budynków, Rocznik Gdyński. – 2009, nr 21.
