Urządzenia cumownicze

Urządzenia cumownicze stanowią wyposażenie nabrzeży, pomostów, ostróg i czasem falochronów.

Do urządzeń cumowniczych zaliczamy: pachoły (polery); słupy żeliwne, kamienne, żelbetowe lub drewniane mocno zakotwione w budowli, w pobliżu krawędzi odwodnej lub na ścianie odwodnej; pierścienie cumownicze; haki cumownicze samozwalniające.

Literatura:

Nabrzeże Bułgarskie

Nabrzeże Bułgarskie wraz z nabrzeżem Zamykającym stanowią obudowę końcowego odcinka Kanału Portowego, w jego zachodniej części

W latach 2004-2007 nabrzeże przebudowano na łącznej długości 366,69 m. Inwestycje realizowano etapami w 3 etapach o długości odcinków: 84,6 m (2004 rok), 169,25 m (2005/2006 rok) i 112,84 m (2007 rok). Zmieniono charakter nabrzeża z wyposażeniowego na portowe (bazy kontenerowej) o dopuszczalnym obciążeniu 40 kN/m2 z ciągłą żelbetową ścianą odwodną (wcześniej było to nabrzeże dwupoziomowe). Zmodernizowano wyposażenie, doposażono nabrzeże w torowisko suwnicy bramowej o rozpiętości torowiska 20 m. Wykonano nową nawierzchnię betonową o grubości 40 cm.

W perspektywie programowej 2007-2015 w Porcie Gdynia zrealizowano budowę odcinka nabrzeża Bułgarskiego o długości ok. 192 m, przeznaczonego do obsługi statków masowych oraz statków drobnicowych, w tym statków kontenerowych, ro-ro i statków do przewozu ładunków wielkogabarytowych. W ramach realizowanej inwestycji zbudowano nabrzeże zamykające Kanał Portowy, które połączyło nabrzeże Bułgarskie z nabrzeżem Helskim II; nabrzeże to – nazwane nabrzeżem Puckim – o długości 127,5 m przeznaczone do obsługi statków masowych i drobnicowych.

W latach 2013 – 2015 w ramach inwestycji zabudowano ujście rzeki Chylonki, powstało nabrzeże postojowe i nowe place manewrowe. W grudniu 2021 r. w należącym do Hutchison Ports Gdynia terminalu GCT zakończyła się modernizacja nabrzeża Bułgarskiego. Firma Budimex, która była głównym wykonawcą robót, miała za zadanie przebudować 84,60 metrów nabrzeża wraz z linią cumowniczo-odbojową. Istotną częścią prac było pogłębienie basenu do 15 metrów. Dzięki modernizacji nabrzeża Bułgarskiego, Hutchison Ports Gdynia uzyskał możliwość obsługi statków kontenerowych o długości do 400 m i pojemności do 18 tys. TEU. Inwestycja zwiększyła również zasięg pracy suwnic nabrzeżowych typu „super-post-Panamax” o dodatkowe 70 mb.

Literatura: Dorota Dybowska-Stefek, Aktualizacja opracowania “Wstępna analiza i ocena wpływu inwestycji Portu Gdynia w perspektywie programowej 2014-2020 na zasoby wodne zgodnie z wymogami Ramowej Dyrekcji Wodnej” w zakresie wpływu inwestycji Portu Gdynia na stan hydromorfologiczny JCWP, HYDROLOG, Przecław 2020; https://intermodalnews.pl/2019/10/28/budimex-zmodernizuje-nabrzeze-hutchison-ports-gdynia/

Własny port polski na Bałtyku

Juljan Rafalski, Instytut Wydawniczy Bibljoteka Polska, Warszawa 1922.

Gdynia Port Polski

Juljan Rummel, Gdynia Port Polski, Toruń 1926

PORTY GDYNIA GDAŃSK SZCZECIN

Nakładem Głównego Urzędu Morskiego, Gdańsk

Notatka informacyjna o porcie w Gdyni

Paweł Bomas

Drogi Wodne w Polsce. Tom VIII, Warszawa 1929

Port Gdynia Handbook 1996/1997

The Port Gdynia Handbook 1996/1997 is published by Land & Marine Publications Ltd

Terminale intermodalne Portu Gdynia i ich funkcjonowanie

Mariusz Karbowski, 18.11.202

Port Gdynia 2021

Skarbówka – motorówka Urzędu Skarbowego

Służyła do patrolowania portu i redy gdyńskiej. Pływała czasem do Gdańska i Helu, najczęściej z wycieczkami

W 1931 r. otrzymał własną jednostkę Urząd Celny. Była to stosunkowo duża łódź stalowa o pojemności 15 RT i 8 NRT. Jej długość wynosiła 13 m, szerokość 3 m oraz 0,7 m zanurzenia. Dysponowała silnikiem o mocy 60 KM i prędkości ok. 12 węzłów. Załoga składała się z dwóch ludzi. Silnik znajdował się pod krytym bakiem, posiadała sterówkę oraz kabinę z ławkami, które mogły służyć jako koje. Otwarty kokpit znajdował się na rufie.

Literatura: Jerzy Miciński, Polskie statki pomocnicze i specjalne 1920-1939, Wydawnictwo Morskie w Gdyni, Gdańsk 1967

Ustawa z dnia 23 września 1922 r. o budowie portu w Gdyni

Ustawa upoważniła Rząd do poczynienia wszelkich niezbędnych zarządzeń w celu budowy portu morskiego

Poseł Juljusz Trzciński, późniejszy minister byłej Dzielnicy Pruskiej zgłosił w Izbie Poselskiej wniosek nagły w sprawie budowy portu morskiego – Gdyni. Wniosek ten, zapisany w protokole sejmowym pod numerem 2771, brzmiał, jak następuje:

Budowa portu w Gdyni została rozpoczęta, sumy potrzebne wykładało dotychczas Ministerstwo Spraw Wojskowych. Ważność tego portu dla naszej marynarki wojennej, jak i handlowej, wymaga, ażeby ustawowo postanowić, w jakim zakresie i w jakim czasie ma być port zbudowany. Możnaby także dla budowy przyciqgnqć kapitały zagraniczne, nade wszystko amerykańskie. Wobec powyższego Wysoki Sejm uchwalić raczy: Sejm wzywa Rząd do przedłożenia w najkrótszym czasie ustawy o budowie portu morskiego w Gdyni.

Sprawa jednak przez cały rok nie weszła pod obrady Sejmu, aż wreszcie w roku 1922 Rząd, na podstawie uchwały Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 1922 r., przesłał do Sejmu projekt ustawy o budowie portu w Gdyni. Projekt ten (druk nr. 3731) uchwalono w następującym brzmieniu:

USTAWA z dnia 23 września 1922 r. o budowie portu w Gdyni.

Art. 1.
Upoważnia si<ą Rząd do poczynienia wszelkich niezbędnych zarządzeń celem wykonania budowy portu morskiego przy Gdyni na Pomorzu, jako portu użyteczności publicznej.

Art. 2.
Budowa portu wykonywana będzie stopniowo według takiego planu, aby przez częściowe jej urzeczywistnienie stworzyć port mniejszych rozmiarów i aby dalszy rozwój portu byi możliwy i planowy.

Art. 3.
Wywłaszczenie gruntów niezbędnych pod budowę portu przeprowadzone będzie według ustaw i przepisów, obowiązujących na terytorjum województwa pomorskiego.

Art. 4.
Kredyty niezbędne dla budowy portu będą corocznie wstawiane do budżetu.

Art. 5.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wojskowych, Skarbu i Robót Publicznych.

Art. 6.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

Literatura: Ustawa z dnia 23 września 1922 r. o budowie portu w Gdyni, Dz.U. 1922 nr 90 poz. 824

Raport. Polskie porty morskie w 2020 roku. Podsumowanie i perspektywy na 2021 rok

Ewelina Ziajka, Monika Rozmarynowska-Mrozek. – Actia Forum Sp. z o.o., Gdynia 2021

Nabrzeże Stanów Zjednoczonych

Nabrzeże stanowi wschodnią obudowę Basenu V – Ministra Kwiatkowskiego. Graniczy z nabrzeżami Czeskim i Norweskim. Zostało wybudowane w latach 1931/31 jako nabrzeże o konstrukcji skrzyniowej, z głębokością dopuszczalną 9.0 m

Do budowy nabrzeża wykorzystano prefabrykowane skrzynie żelbetowe o wysokości 9.5 m, które ustawiono na podsypce kamiennej na rzędnej –9.0 m, dwie ostatnie skrzynie przy nabrzeżu. Norweskim posiadają wysokość 10.5 m (ustawione są na –10.0m).
Na przełomie XX i XXI wieku, nabrzeże gruntownie przebudowano na odcinku ok. 486 m, przystosowując do przeładunku towarów w systemie ro-ro (odcinek od narożnika z nabrzeżem Norweskim do pachoła nr 6 nie był remontowany). Na długości 416 m doposażono nabrzeże w torowisko o rozstawie szyn 12.0 m dla suwnicy kontenerowej.
Wybudowano żelbetowy pomost ro-ro „B” o wymiarach 66.6 x 22.0 m, posadowiony na ruszcie z prefabrykowanych pali żelbetowych. W roku 2006 r. zakończono przebudowę odcinka nabrzeża pomiędzy pomostem ro-ro „B” i narożnikiem z nabrzeżem Czeskim. Modernizacji poddano żelbetową nadbudowę skrzyń oraz wybudowano pomost ro-rRo „A’ ”. Na całej długości linii cumowniczej nabrzeża dno jest umocnione za pomocą wielkogabarytowych worków geotekstylnych wypełnionych piaskiem, ułożonych na warstwie geowłókniny technicznej.

Źródło: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973; Karta informacyjna dla przedsięwzięcia Przebudowa Nabrzeży w Porcie Gdynia, etap IV, Zarząd Morskiego Portu Gdynia S.A, Gdynia 2020.

Nabrzeże Beniowskiego

Źródło: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Nabrzeże Wejściowe

W 2011 roku wyremontowano linię odbojową tego nabrzeża przy Skwerze Kościuszki w Gdyni, poprzez odtworzenie stanu istniejącego, z wymianą pali drewnianych na pale stalowe skrzynkowe.

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Nabrzeże Remontowe I i II

Nabrzeże I i II łączyły się tworząc jedną linię nabrzeży. Nabrzeża te razem z częścią nabrzeża Śląskiego tworzyły basen należący do Gdyńskiej Stoczni Remontowej.

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Nabrzeże Remontowe II

Literatura: Cz. Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie: Gdańsk 1973