Urban Krzyżanowski Specjalny pasażer.

[Krzyżanowski Urban] Specjalny pasażer / Urban Krzyżanowski. - Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1977. - 227 s.

[Krzyżanowski Urban] Specjalny pasażer / Urban Krzyżanowski. – Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1977. – 227 s.

Urban Krzyżanowski urodził się w Warszawie w 1907 roku. Tam też uczęszczał do gimnazjum im. Stefana Batorego. W 1927 roku skończył Wydział Mechaniczny Szkoły Morskiej w Tczewie. Dalszy życiorys i przebieg służby Urbana Krzyżanowskiego jest, według jego własnych słów: “Ściśle znormalizowany, właściwy środowisku i generacji”. A więc służba na pierwszych polskich statkach, awans na starszego mechanika (1935 rok), udział w czasie drugiej wojny światowej w konwojach, między innymi do Archangielska i na Daleki Wschód, po powrocie do kraju praca w instytucjach związanych z morzem. Wśród wielu marynarzy autorów powieści i licznych wspomnień Urban Krzyżanowski jest “pierwszym z maszyny”, który sięgnął po pióro – w 1966 ukazał się jego debiut książkowy pt. “Specjalny pasażer” wydany nakładem Wydawnictwa Morskiego. A, że ludzie z maszyny – jak sam pisze – zawsze głęboko schodzą pod pokład, dlatego może i w swojej książce poświęconej wspomnieniom, ludziom i statkom z okresu międzywojennego ciągle “schodzi pod pokład” ludzkich spraw, przedstawiając problemy psychologiczne i socjologiczne związane z zawodem marynarza.

SPIS TREŚCI:
Wacka
Nowy kapitan
Specjalny pasażer
Wspominki

Nota p książce pobrana ze strony:

https://www.ksiegarniamorska.pl/antykwariat/865-specjalny-pasazer.html

Szczęśliwy Statek Eryk Kulm

[Statek BATORY] Szczęśliwy statek / Eryk Kulm. - Gdańsk : Wydawnictwo Morskie, 1977, 133 s. – Opowieści Morskie

[Statek BATORY] Szczęśliwy statek / Eryk Kulm. – Gdańsk : Wydawnictwo Morskie, 1977, 133 s. – Opowieści Morskie

“Szczęśliwy Statek” – to przydomek, którym obdarzono “Batorego”, gdy pomyślnie udawało mu się wychodzić z wojennych opresji i umykać niemieckim samolotom oraz okrętom podwodnym. Już po wojnie pływał na nim jako oficer rozrywkowy Eryk Kulm. Materiał gromadzony w ciągu licznych podróży – a złożyły się nań charaktery ludzkie, przygody, drobne zdarzenia i anegdoty – posłużył autorowi do napisania wspomnienia o ludziach i o statku, który dla pewnego pokolenia stał się symbolem określonej epoki w polskiej marynarce i cieszył się ogromną sympatią pływających na nim cudzoziemców oraz wszystkich Polaków.

Nota o książce pobrana ze strony:

https://www.ksiegarniamorska.pl/antykwariat/843-szczesliwy-statek.html

ZAREMBA Djonizy, marynarz i podróżnik; badał Alaskę; jedne z wysp archipelagu Aleksandra nazwali Rosjanie w 1830 jego imieniem

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

ZANDER Mikołaj, był członkiem „Komisji Okrętów Królewskich“* utworzonej w grudniu 1635 przez Władysława IV

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

ZALESKI Seweryn, miecznik ziem pruskich, towarzyszył Mikołajowi Krzysztofowi Radziwiłłowi w podróży na Wschód 1582

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

ZAKRZEWSKI Karol von Felden, wojewoda chełmiński, wraz z Bażeńskim przyczynił się do oswobodzenia Prus z pod władzy Krzyżaków

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

ZAGRAJSKI, major, wyruszył w czerwcu 1934 z ekspedycją polarną inż. Bernadzikiewicza na Szpicberg w celu dokonywania pomiarów triangulacyjnych

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

WOŁOSOWICZ Konstanty, geolog; brał udział w czwartej wyprawie podbiegunowej bar. Tolla w 1899 r.

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

WOLKMAR Mikołaj, nauczyciel w Gdańsku; napisał gramatykę polską, którą wydał w 1612

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

WITKOWSKI Jan B., por. mar. handl., wziął udział w wyprawie yachtu „Dal“ z Gdyni na Bermudy w 1933

[w:] Ludzie morza i Pomorza / Stanisław Zieliński. – Warszawa, 1935. – s. 22

Chrostowski Tadeusz

Chrostowski Tadeusz, ur. 1878, zm. 4 kwietnia 1923 w Paranie, zoolog i podróżnik; zesłany, jako student uniw. w Moskwie, na Sybir za udział w organizacji rewolucyjnej, był dowódcą kompanji w wojnie japońsko-rosyjskiej, w 1910 udał się do Ameryki Południowej, gdzie w głębi Parany gromadził okazy fauny egzotycznej; w 1914 udał się ponownie, a w 1921 wraz z T. Jaczewskim i S. Boreckim po raz trzeci w podróż eksploracyjną do Parany, gdzie
wycieńczony trudami, zmarł w głębi puszczy

Wybitne czyny Polaków na obczyźnie / Stanisław Zieliński. – Światowy Związek Polaków z Zagranicy, Wilno. – 1935, s. 54-55