Bałtycka Baza Masowa

Bałtycka Baza Masowa to spółka powołana przez Zarząd Morskiego Portu Gdynia S.A. oraz Zakłady Azotowe ‘PUŁAWY’ S.A. do obsługi eksportu polskich produktów chemicznych, a w szczególności nawozów sztucznych

We wrześniu 1996 roku Morski Port Handlowy Gdynia SA (MPHG) oraz Zakłady Azotowe “Puławy” S.A. podjęły decyzję o utworzeniu spółki Bałtycka Baza Masowa Sp. z o.o. Wspólnicy objęli po 50% udziałów. Podejmując decyzję o budowie na terenie gdyńskiego portu terminalu dedykowanego, bezpośrednio przy Basenie III, wspólnicy przyjęli zgodnie, że masa ładunkowa niezbędna do prawidłowego funkcjonowania BBM będzie pochodziła przede wszystkim z ZA PUŁAWY i Zakładów Azotowych w Tarnowie-Mościcach SA. Podjęto również zobowiązanie, iż masa ładunkowa z ww. zakładów będzie miała priorytet w obsłudze przez BBM, dzierżawa będzie trwała przez co najmniej 20 lat, z możliwością przedłużenia.

Stanowiska statkowe znajdują się przy Nabrzeżu Szwedzkim i Nabrzeżu Wendy.
Dogodne rozmieszczenie wyposażenia technologicznego terminali w pierwszej linii
brzegowej (u zbiegu dwóch nabrzeży przeładunkowych, z bezpośrednim dostępem do
strefy I i II układu torowego bocznicy kolejowej ZMPG-a), umożliwia spółce jednocześnie realizację wielu usług przeładunkowych. Terminale BBM pełnią rolę kluczowego węzła transportowego i logistycznego dla nawozów rolniczych, w którym krzyżują się linie różnych gałęzi transportu i gdzie istnieją możliwości skorzystania z dodatkowych usług, na przykład konfekcjonowania towarów.

W 1998 r., na podstawie poręczeń wspólników, spółka otrzymała kredyt i rozpoczęła
budowę terminali. W maju 1999 r. uzyskano pozwolenie na użytkowanie terminalu przeładunków nawozów płynnych, zaś w grudniu 1999 r. został on oddany do eksploatacji.
W 2000 roku spółka otrzymała pozwolenie na użytkowanie terminalu nawozów sypkich.

W chwili obecnej Bałtycka Baza Masowa świadczy szeroki wachlarz usług przeładunkowo-składowych wykorzystując dwa terminale:

Terminal przeładunkowo-składowy ładunków płynnych o pojemności 21.000 m3 przeznaczony jest obecnie do obsługi eksportu roztworu saletrzano-mocznikowego oraz importu ładunków III klasy niebezpieczeństwa pożarowego i pozaklasowych w relacji bezpośredniej.

Terminal przeładunkowo-składowy ładunków sypkich luzem o pojemności 65.000 ton przeznaczony jest obecnie do obsługi eksportu polskiego siarczanu amonu oraz eksportu, importu lub tranzytu morskiego innych nawozów sypkich takich jak sól potasu, saletrzak, mocznik i inne. Specjalistyczne stanowisko rozładunku wagonów umożliwia obsługę zarówno wagonów samowyładowczych z dolnym oraz bocznym wysypem jak i wagonów typu węglarka. System wysokowydajnych przenośników taśmowych wraz z ładowarką statkową pozwala na sprawny rozładunek wagonów, transport towaru do magazynu oraz załadunek statków, wagonów lub samochodów.

W latach 2001-2002 nastąpiło załamanie eksportu nawozów płynnych, spowodowane restrykcjami nałożonymi przez Unię Europejską na ZA PUŁAWY. Zmiany te spowodowały, iż podjęto decyzję o przebudowie terminalu nawozów płynnych w kierunku przystosowania go do obsługi dodatkowo paliw płynnych i ładunków neutralnych, w celu wykorzystania potencjału spółki do świadczenia innych usług. W 2014 r. podjęto decyzję o budowie terminalu do obsługi ładunków sypkich w workach typu big bag. Terminal został wybudowany i oddany do eksploatacji w 2015 r

W latach 2001-2002 nastąpiło załamanie eksportu nawozów płynnych, spowodowane restrykcjami nałożonymi przez Unię Europejską na ZA PUŁAWY. Zmiany te spowodowały, iż podjęto decyzję o przebudowie terminalu nawozów płynnych w kierunku przystosowania go do obsługi dodatkowo paliw płynnych i ładunków neutralnych, w celu wykorzystania potencjału spółki do świadczenia innych usług. W 2014 r. podjęto decyzję o budowie terminalu do obsługi ładunków sypkich w workach typu big bag. Terminal został wybudowany i oddany do eksploatacji w 2015 r. Dla osiągnięcia powyższego celu spółka w szczególności zakupiła specjalistyczne urządzenia przeładunkowe i wybudowała dodatkowe magazyny o łącznej powierzchni 2.400 m2.

Literatura: Bałtycka Baza Masowa, https://bbm.gdynia.pl/o-firmie,3,pl; Janusz Dąbrowski, Beata Szymanowska, Hanna Klimek, Bałtycka Baza Masowa Spółka z o.o. jako ogniwo w łańcuchach dostaw, [w:] Studium przypadku. Przedsiębiorstwo w łańcuchu dostaw, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne Oddział w Gdańsku, Gdańsk 2019.

Morska Przeładownia Gazu

W listopadzie 1997 roku przy nabrzeżu Śląskim włączono do eksploatacji nowy, pierwszy w polskich portach, terminal do obsługi gazu w stanie ciekłym – Morską Przeładownię Gazu

Alpetrol Sp. z o.o. stanowi część Grupy Kapitałowej ONICO S.A. Jest jednym z trzech takich terminali występujących na terytorium Polski. Terminal posiada multilogistyczną infrastrukturę dla operacji z gazem LPG (nabrzeże morskie z nowoczesnymi rurociągami do przepompowywania gazu, stanowiska do załadunku cystern kolejowych i autocystern, magazyny) z możliwością pracy rurociągów w systemie duplex (możliwość przepompowywania gazu w obu kierunkach tj. odbioru jak i załadunku)

Pierwszą partię 450 ton płynnego gazu, pochodzącą z krajów Morza Bałtyckiego, przywiózł do Gdyni statek armatora koncernu BP Danish Dark. Terminal zbudowany przez firmę Semgaz z Konina został przystosowany do przeładunku płynnego propan – butanu ze statków na wagony – cysterny lub autocysterny. Początkowo był on wyposażony w dwa zbiorniki o pojemności 200 nr oraz pompy o zdolności załadunkowej 100 ton w ciągu godziny. Zastosowana technologia pozwalała na przyjmowanie jednostek z ładunkiem 3 tys. ton. Roczna zdolność przeładunkowa tego terminalu wynosił 350 tys. ton. W 2007 r. został zmodernizowany.

W październiku 2015 Alpetrol Sp. z o.o. została właścicielem terminala Spółka Alpetrol od czasu przejęcia terminala dokonała szeregu inwestycji infrastrukturalnych. Obecnie terminal posiada techniczne zdolności przeładunkowe 400 tysięcy ton gazu płynnego rocznie. Terminal obsługuje statki o masie do 4000 ton gazu płynnego, głębokości zanurzenia 8,40 m i długości 130 m.

Literatura: Tadeusz Palmowski, Port gdyński w okresie restrukturyzacji, “Prace Komisji Geografii Komunikacji”, T. IV, Warszawa – Rzeszów 1998; Alpertol, https://alpetrol.pl/o-nas/

Tor podejściowy

Płynąc od strony morza, po minięciu pławy świetlnej „GN”, do wejścia głównego, do portu Gdynia, prowadzi nabieżnik 271,5°. Po przepłynięciu dystansu ok. 4,7 Mm przechodzi się przy pławie świetlnej „GD”, o charakterystyce światła białego Iso. 10 s, wystawionej w osi nabieżnika świetlnego. Pława GD stanowi początek toru podejściowego do portu w Gdyni i jest wystawiona na wschodniej granicy redy portu. Całkowita długość toru wynosi 6550m (c.a. 3,54 Mm). W odległości 3770m (c.a. 2,04 Mm) od pławy ‘GD’ wystawiona jest bramka ‘G1-G2’ (dystans między pławami wynosi 185 m). Pławy G1 i G2 są pławami świetlnymi oznakowującymi tor wodny zakotwiczonymi na głębokości c.a. 14-15 m.

Batymetria na podejściu do portu w Gdyni ulega stopniowemu spłyceniu. Pława ‘GD’ jest posadowiona na głębokości c.a. 27 m, dalej dno stopniowo podnosi się i osiąga głębokość ok. 14-15m w okolicy bramki G1-G2. Dno akwenu po obu stronach toru podejściowego jest nieregularne i wykazuje miejscowe spłycenia.

Literatura: Materiały Urzędu Morskiego w Gdyni, https://www.umgdy.gov.pl/bezpieczenstwo-morskie/kapitanat-portu-gdynia/informacje-nawigacyjne/

Bałtyk, Spółdzielnia Ekspedycyjno-Przeładunkowa z o.u.

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Balsped, Bałtycka Spółka dla Międzynarodowego Transportu, Sp. z o.o.

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Biuro Odbioru Transportów Morskich UNRA (BOTM)

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Foreman, Zrzeszenie Przeładunkowo-Spedycyjne Pracowników Portowych, Spółdzielnia Pracy z o.u.

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Harbour Quick Despatch, Spółka Sztauerska

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973.

Visbalt, Międzynarodowe Transporty Sp. z o.o.

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk1973.

Viator, Spółdzielnia Spedycyjna

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk1973.

Transport, Morsko-Lądowa Spółdzielnia Spedytorów z o.u.

Literatura: Czesław Kleban, Port Gdynia 1922-1972, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk1973.

Express Portowy : niezależny organ demokratyczny

Czasopismo wydawane nieregularnie w latach 1928-1930

W nocie redakcyjnej pierwszego numeru stwierdzono iż: Przystępując do wydawania czasopisma “Express Portowy” chcielibyśmy powołać do życia pierwsze polskie pismo portowe, które by w należyty sposób informowało społeczeństwo polskie o specyficznych przejawach życia portowego, a za cel i zadanie miało jak najszersze popularyzacje Gdyni, wybrzeża polskiego i polskich portów morskich.

Literatura: Katalog Biblioteki Narodowej w Warszawie, https://katalogi.bn.org.pl/

Statystyka szczegółowa zamorskich obrotów towarowych za miesiąc …

Czasopismo wydawane przez Urząd Morski w Gdyni w latach 1935 – 1938

W szeregu tabel podawano w kolejnych numerach dane statystyczne ukazujące wywóz i przywóz przez port gdyński wszelkiego rodzaju towarów

Literatura: Biblioteka cyfrowa POLONA, https://polona.pl/search/?filters=contributorCorp:Port_Gdynia_Instytucja_sprawcza,public:1,hasTextContent:0

Kanał portowy gdyńskiego portu

W części zachodniej portu znajduje się Kanał Portowy stanowiący główny akwen portowy, z którego statki mogą wchodzić do basenów portowych nr IV, V, VI i VII po lewej stronie licząc od wejścia do portu, oraz basenów VIII i IX po stronie prawej. Zakończeniem Kanału Portowego jest akwen z nabrzeżami Helskim I, Helskim II, Bułgarskim, Puckim

Podjęta w końcu 2009 r. przebudowa kanału obejmowała: prace czerpalne w obrębie całego Kanału Portowego od wejścia głównego do portu (główki falochronu), poprzez obrotnice 1, 2 i 3, do Nabrzeża Helskiego I oraz obszaru Basenu III. Wykonano wówczas zabezpieczenie konstrukcji nabrzeży na długości niemal 2,5 km. Kanał Portowy został pogłębiony do 13,5 m na całej długości czyli 5,3 km.

Literatura: Analiza nawigacyjna określająca możliwość wykonania przeładunków offshore z wykorzystaniem jednostek typu jack-up przy nabrzeżach Helskie I i Bułgarskim w Porcie Gdynia wraz z operacjami wejścia/wyjścia do Portu oraz manewrów wewnątrz Portu, Zarząd Morskiego Portu Gdy6nia S.A., Gdańsk 2021.

Obrotnice

W porcie gdyńskim znajdują się trzy obrotnice.

Najbardziej na zachód położona jest Obwodnica nr 3. Znajduje się w Kanale Portowym na wysokości basenu nr VII i nabrzeża Oksywskiego. Również w Kanale Portowym (w kierunku wschodnim) usytuowana jest obrotnica nr 2. Znajduje się ona na wyjściu basenu nr IV – Marszałka Piłsudskiego, przy wyjściu Kanału Portowego do Awanportu. Najbardziej na wschód wysunięta jest obrotnica nr 1, znajdująca się w Awanporcie.

Literatura: Robert Kiewlicz, Nowa obrotnica to nowe możliwości. Gdyńskie terminale szykują się na większe statki, https://biznes.trojmiasto.pl/Nowa-obrotnica-to-nowe-mozliwosci-Gdynskie-terminale-szykuja-sie-na-wieksze-statki-n76584.html

Elektrownia parowa “Gródek” – plan sytuacyjny

Plan sytuacyjny elektrowni Gródek w Gdyni. Na planie: budynek mieszkalny, rozdzielnia, hala maszyn, pompownia, kotłownia, budynek pomp i sił, studnia artezyjska.