Fafius Roman

Urodzony w 1902 r. – zmarł w 1981 r. Inżynier budownictwa lądowego

Dyplom uzyskał w 1926 r. na Politechnice Gdańskiej. Specjalista w dziedzinie konstrukcji budowlanych. Od 1931 r. zatrudniony w Wydziale Technicznym Zarządu Budowy Portu. Kierował między innymi budową Dworca Morskiego i magazynów portowych.

Pierwszy dziekan (1955-1956) utworzonego na Politechnice Szczecińskiej Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodno-Melioracyjnego.

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Granica przystani morskiej

Granica terytorialna obszaru przystani morskiej, określona przez właściwego terytorialnie dyrektora Urzędu Morskiego

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Granica portu morskiego

Granica terytorialna obszaru portu morskiego, ustanowiona przez właściwego ministra w drodze rozporządzenia, ustalona od strony morza łącznie z redami oraz od strony lądu

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Głowica falochronu (główka falochronu)

Zakończenie falochronu, na którym mieszczą się elementy oznakowania nawigacyjnego

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Falochron

Budowla osłaniająca całkowicie lub częściowo przybrzeżny obszar wodny i brzeg morski przed działaniem fali

Zależnie od osłanianego obiektu falochrony dzielą się na : 1) portowe (zewnętrzne, oddzielające akwen portowy od morza i wewnętrzne, zwane ostrogami portowymi, dzielące ten akwen na mniejsze; 2) brzegowe stanowiące sztuczne umocnienia brzegowe; 3) kierujące (tamy), chroniące ujścia rzek przed falą i zapiaszczeniem. Istnieją również falochrony blokujące, mające za zadanie zatrzymanie w pewnej odległości ruchu rumowiska przed portem. Falochrony mogą być półwyspowe (mola), gdy wychodzą z brzegu w kierunku morza, lub wyspowe gdy leżą w pewnym oddaleniu od brzegu i nie są z nimi połączone.

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Elewator zbożowy (spichlerz)

Portowy magazyn zbożowy, wyposażony w urządzenia do mechanicznego przenoszenia, wietrzenia, suszenia, sortowania i ważenia ziarna

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Elewator

Urządzenie do wyładunku i załadunku materiałów (ładunków sypkich). Wyróżnia się elewatory pneumatyczne (podnoszą ładunek w pionie za pomocą ssaw) i mechaniczne (podnoszą ładunek w pionie za pomocą kubłów)

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Dźwignica pływająca

Dźwignica umieszczona na pontonie (z napędem własnym lub bez) o stosunkowo małym zanurzeniu

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Dźwignica

Urządzenie techniczne o pracy przerywanej, przeznaczone do podnoszenia i przemieszczania ładunków w przestrzeni za pomocą haka lub odpowiedniego urządzenia chwytającego

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Dźwig

Rodzaj dźwignicy do pionowego przemieszczania ludzi lub ładunków. Wymaga kabiny umieszczonej w szybie

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Droga wodna

Ciek (rzeka, kanał) lub akwen (cieśnina, morze, jezioro, zalew) przystosowane do ruchu różnego rodzaju jednostek pływających

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Dworzec Morski

Obiekt budowlany zlokalizowany na lub przy nabrzeżu. Przystosowany do obsługi pasażerów odbywających rejsy statkami pasażerskimi (wycieczkowcami; statkami “białej floty)

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdynia 2009.

Czyż Józef Jan Władysław

Urodzony w 1898 r. – zmarł w 1965 r. Inżynier dróg i mostów

W 1928 r. uzyskał dyplom na Politechnice Warszawskiej. W latach 1925-1927 pracował w Biurze Projektów do spraw Budowy Poru w Gdyni przy Departamencie Morskim Ministerstwa Przemysłu i Handlu. W 1928 r. rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie “TRI” przy budowie chłodni portowej w Gdyni. W latach 1930-1939 zatrudniony w duńskim przedsiębiorstwie Hojgaard & Schultz, między innymi nadzorował roboty budującego się portu we Władysławowie.

W latach 1945 i 1946 na stanowisku naczelnika Wydziału Kierownictwa Robót w Biurze Odbudowy Portów. Ponownie zatrudniony (1946-1950) w przedsiębiorstwie Hojgaard & Schultz, a następnie (1950-1951) odpowiedzialny za roboty portowo -morskie w przedsiębiorstwie “Hydrotrest”.W latach 1951-1958 zatrudniony w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego jako główny specjalista, odpowiedzialny za budowle morskie. Przez pewien czas (1958 r.) odpowiadał w Instytucie Morskim za prace związane z planowaniem i rozwojem portów. W 1959 r. rozpoczął pracę w Instytucie Organizacji i Mechanizacji Budownictwa, jako kierownik stacji naukowo-badawczej w Gdańsku.

Autor publikacji fachowych, m.in. w czasopismach “Przegląd Budowlany”, “Technika i Gospodarka Morska”. Współautor “Studium do założeń perspektywicznego rozwoju portów Gdańsk, Gdynia, Szczecin”. Członek Sekcji Budownictwa Morskiego Komitetu Inżynierii i Gospodarki Wodnej PAN, Polskiego Towarzystwa Ekspertów Budownictwa i Społecznego Komitetu Budowy Bulwaru Nadmorskiego w Gdyni. Brał udział w opracowaniu dokumentacji w charakterze doradcy i sygnalizował Komitetowi Prezydium Miejskiej Rady Narodowej i Gdańskiemu Urzędowi Morskiemu pojawiające się trudności, proponując sposoby ich przezwyciężana.

Literatura: Izabela Gogolewska, Budowa Bulwaru Nadmorskiego, Rocznik Gdyński 1978/1979; Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki morskiej, Gdańsk 2009

Rozbudowa terminalu paliwowego na falochronie Portu Gdynia – inwestycja

W perspektywie programowej 2007-2015 w Porcie Gdynia zrealizowano rozbudowę istniejącej na Falochronie Głównym platformy przeładunkowej wyposażonej w instalację odbioru oparów węglowodorowych VRU (Vapour Recovery Unit)

Instalacja wykonana została na specjalnym wybudowanym w tym celu pomoście o wymiarach w rzucie 12,.0 x 24,0 m, zaprojektowanym w akwenie Bazy między istniejącą północną dalbą odbojową a Falochronem Głównym.

Literatura: Dorota Dybowska-Stefek, Aktualizacja opracowania “Wstępna analiza i ocena wpływu inwestycji Portu Gdynia w perspektywie programowej 2014-2020 na zasoby wodne zgodnie z wymogami Ramowej Dyrekcji Wodnej” w zakresie wpływu inwestycji Portu Gdynia na stan hydromorfologiczny JCWP, HYDROLOG, Przecław 2020.

Józef Piłsudski w Gdyni

Bunkrowanie

Przyjmowanie na jednostkę pływającą paliwa, dokonywane za pomocą urządzeń brzegowych lub specjalnych jednostek pływających

Literatura: Bolesław K. Mazurkiewicz, Encyklopedia inżynierii morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdańsk 2009.